Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Et nemo nimium beatus est; Duo Reges: constructio interrete. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Quare ad ea primum, si videtur; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Cave putes quicquam esse verius. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Comprehensum, quod cognitum non habet? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Erit enim mecum, si tecum erit. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Verum hoc idem saepe faciamus. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.